تاریخچه ماساژ:
ماساژ از دیرباز به عنوان نوعی درمان مطرح بوده و مطالعات تاریخی نشان میدهد که مالش بدن در بین انسانهای اولیه و تمدن‌های باستانی وجود داشته است.
هندیان از ماساژ در ورزش‌های تنفسی استفاده می‌کردند.مصریان و ایرانیان نیز انواع مختلف ماساژ را جهت درمان بکار می‌بردند. بقراط (460-380 قبل از میلاد) از ماساژ آرام بعد از جا انداختن شانه استفاده می‌کرد.
ابوعلی سینا (1037-980)ماساژ را برای پخش کردن مواد زائدی که در عضلات تشکیل شده توصیه می‌کرد؛ که باعث رفع خستگی می‌شد.
در کتب پزشکی ماساژ و تمرین درمانی یکسان آورده شده است؛ ولی ((کلین)) سوئدی اولین کسی بود که سعی کرد این دو را تفکیک کند. وی با انتشار کتاب جیبی مساژ در سال 1895 جدایی این دو را بیان کرد و گفت مساژ تمرین درمانی نیست.
در سال 1813 اولین کالج آموزش ماساژ در استکهلم تأسیس گردید و توسط دانشجویان این کالج ماساژ سوئدی به عنوان یک روش استاندارد به جهانیان شناسانده شد.
بین سالهای 1884 تا 1918 ماساژ به عرصه پزشکی و ذرمان پا گذاشت و این همزمان با شروع کار فیزیوتراپی بود. در سال 1900 ((هوفا)) کتاب خود به نام ((تکنیکهای ماساژ)) را درآلمان به چاپ رسانید که هنوز هم اساس کلیه کتب درسی مرجع ماساژ به کار گرفته می‌شود.
سپس دکتر ((منل)) در سال 1917 کتاب خود به نام ((درمان فیزیکی به وسیله حرکت مانی پولاسیون و ماساژ)) را نوشت. وی به طور مستمر در زمان حیاتش تا سال 1957 جهت آگاهی جامعه پزشکان با اهمیت و فواید ماساژ کوشش نمود. از سال 1980 درمان با ماساژ به سرعت گسترش پیدا کرد و امروزه در صورتی که به خوبی و با مهارت به کار گرفته شود به عنوان بخش مهمی در حفظ سلامتی و درمان مطرح می‌گردد. از سال 1993 ماساژ به عنوان سومین دسته از اشکال متعدد طب تکمیلی طبقه‌بندی شد.
ریشه کلمه ماساژ از منابع مختلف مشتق شده است. ریشه لاتین ماسا و ریشه‌‌های یونانی ماسئین یا ماسو به معنای لمس، دست زدن، فشار دادن یا مالیدن می‌باشد. فعل فرانسوی ماسر نیز به معنای مالیدن آمده است. ریشه عربی مس یا مسح و ریشه سانسکریت مکه به عنوان فشار آرام ترجمه شده است.
در مِیان ملل و اقوامی که در گذشته از ماساژ به شکل وسیع تری استفاده می کردند میتوان ازمصریها، ایرانیان، یونانیان، چینی ها و ژاپنی ها نام برد و همینطور از بین دانشمندان و اطباء قدیمی که از تکنیکهای ماساژ استفاده می کردند می توان به بقراط و ابوعلی سینا اشاره کرد. بقراط به نتایج سودمند مالش و ماساژ در تأمین و بازگرداندن نیروی عضلانی افراد ناتوان تا حدی پی برد و برای درمان بعضی از عوارض مفصلی و عضلانی از این روشها استفاده نمود.
امروزه نیز از ماساژ با اهداف مختلف و به شکل وسیع و گسترده ای استفاده می کنند و بویژه در درمان دردهای عضلانی و مفصلی جایگاه ویژه ای را نسبت به سایر روشهای درمانی به خود اختصاص داده است و همچنین در توانبخشی و بازتوانی بیماریهای مختلف به شکل خاصی بکار می رود.
تعریف ماساژدرمانی و مکانیسم آن
مراکز بازتابی،در واقع سلسله اتصالاتی هستند که انرژی را به سراسر مدارات بدن منتقل و جریان آن را به سمت اندامها و سیستم عصبی هدایت می‌کنند. دکتر بیکر و همکارانش با الکترودها، به طور عملی آزمایش‌هایی را انجام داده‌اند و به شواهد علمی مهمی دست یافته‌اند که جریان الکتریکی با سهولت بسیار از سراسر مدارات بدن می‌گذرد. این شواهد ثابت می‌کند که خواص ویژه الکتریکی در مراکز بازتابی وجود ندارند. پس از ماه‌ها آزمایش در دانشگاه آبروین و دانشگاه کالیفرنیا در لاجولا به یک سلسله واسطه‌های شیمیایی در مغز برخورده‌اند که از لحاظ شیمیایی شباهت بسیاری به داروی مورفین دارد. آنها اندروفین نامیده می‌شوند و اثراتی مشابه مورفین در کاهش درد دارند. این واسطه‌های شیمیایی، ظاهراً راه‌های انتقال درد را از یک سلول عصبی به سلول عصبی دیگر می‌بندند.
امروزه تعدادی از این مواد که تقریباً از نظر شیمیایی مشابه یکدیگرند، کشف شده‌اند. ویژگی کار آنها آرام‌بخشی یا حتی ایجاد احساس شعف است که باعث نوعی خوش‌بینی و یا شادی می‌شود. با در نظر گرفتن اینکه ساختمان شیمیایی آنها چیست و کدام قسمت مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهند، دانشمند کانادایی، پروفسور پومرانس از شهر تورنتو کشف کرده است که طب سوزنی، بسیاری از این "اندروفین‌ها" را آزاد می‌کند.
مساژدرمانی در واقع، نتایج طب سوزنی را به همراه دارد با این تفاوت، که در این روش، از فشار به جای سوزن استفاده می‌شود.
ماساژدرمانی، یک روش جالب، پویا و در عین حال ساده است که می‌تواند به سلامت پایدار و فروغ شما بیانجامد. این روش، به تهیه ابزارهای مخصوص، دارو و هزینه ندارد.
با استفاده از این گونه درمان قادر خواهید بود علت بروز بیماری و درد را در هر قسمت بدن خود برطرف کنید. انجام این حرکات، برای افرادی که ار آن استفاده می‌کنند در هر مکان و زمانی میسر است.
نیروهای قوی و شفادهنده حاصل از ماساژدرمانی، باعث تجدید انرژی، زنده دلی و زیبایی می‌شود و بیماری و درد را از زندگی شما دور می‌کند.
بدن شما از آن دسته از نیروهای انرژی برخوردار است که ماه، ستارگان و خورشید در مکانهای خود استفاده می‌کنند. این نیروها از طریق یک سیستم الکتریکی با کلید‌های فراوان راه‌انداز، کنترل می‌شود.
مدارهای اصلی در درون هر عضو، غده و عصب در جریان است، منتهی‌الیه و یا کانون فشار این مدارها در دست‌ها، پاها و قسمت‌های دیگر بدن قرار دارد. با ماساژ دادن و به کار انداختن این کانون‌های فشار، نه تنها درد متوقف می‌شود، بلکه نیروی شفابخشی از طریق خطوط الکتریکی که قبلا بسته بودند، به کلیه قسمت‌های بدن ارسال می‌شود. وقتی این مجاری حیاتی بسته باشند، غدد و اندام‌هایی که بد کار می‌کنند شما را به بیماری می‌کشانند. می توان نشان داد که چگونه کانون‌های حساس واکنشی قسمت‌های اصلی بدن را ماساژ داده و به تسکین طبیعی و سریع رسید و از دردهای مزمن رها شد. در درون انسان نیرویی وجود دارد که می‌تواند التیام بخش باشد، بنابراین، میتوان از طریق ماساژدرمانی، موجی از الکتریسیته و پرتو التیام‌بخش را به کانون‌های انرژی شخص دیگر بفرستیم. در هر حال، بیشتر انسان‌ها این نیرو را به میزان کامل رشد نداده‌اند.
موارد استفاده از ماساژ:
زمانیکه نتایج زیر مورد نظر باشد ماساژ کاربرد دارد:
- تسکین درد
- رفع انقباض و اسپاسم عضله
اصلاح و بهبود جریان خون
- کاهش سختی موضعی و ادم
- آزاد کردن چسبندگی
- دفع ترشحات ریوی
کاهش اضطراب ها و استرس
انعطاف بخشیدن به اندامها
رفع سردرد های مزمن
فعال کردن سیستم خود درمانی بدن
بالا بودن میزان انرژی
کمک کردن به شادابی و طراوت پوست
زیبایی و لطافت بدن توام با درمان جسم و جان ........
با ماساژ اندام به حالت متعادل بر می گردد . مثل لاغری ، سفت شدن اندامها و ریلکس شدن .
و سالها سلامتی جسم و جان شما را تضمین می کند و طولانی شدن عمر را به ارمغان میاورد .
معمولاً قبل از ماساژ گرمای موضعی بکار می‌رود زیرا به این طریق نتایج مورد نظر افزوده می‌شود. گرما و ماساژ بخصوص قبل از ورزش‌های درمانی فعال و غیر فعال بکار می‌روند زیرا با این روش حداکثر استفاده از ورزش‌های درمانی به دست می‌آید.
ماساژ باید در یک محیط آرام برای ماسور و ماساژ گیرنده انجام شود .
انواع تکنیکهای ماساژ:
در واژه‌نامه‌ها و متون قدیمی تعریفی از چگونگی حرکات نیامده است. تعریف‌هایی که در اینجا آمده از منابع چند دهه اخیر گرفته شده‌اند. و شامل لغاتی که امروزه نیز مرسوم هستند مانند: پتریساژ- نیدینگ- فریکشن- افلوراژ- استروکینگ- تاپوتمنت- ویبرشن- شکینگ و رولینگ می‌باشند.
روش ماساژ موضعی:
استفاده از ماساژ موضعی در درمان صدمات عضلات، تاندون‌ها، مفاصل، اعصاب و عروق خونی، نیازمند شناخت آناتومی، فیزیولوژی و وجود تغییرات پاتولوژیک در بافت مورد درمان می‌باشد. عضلات ممکن است دچار آتروفی،کاهش تن، فیبروز، شلی، اسپاسم،و یا ورم شوند. مفاصل نیز ممکن است دچار التهاب،محدودیت حرکات همراه با درد چسبندگی و یا کانتراکچر باشند.
تاندون‌ها و ساختارهای اطراف آنها ممکن است دچار چسبندگی گردند. گردش خون نیز احتمال دارد دچار اختلال شود. هر کدام از این حالت‌ها باید تشخیص داده شود و به وسیله روشهای صحیح مورد درمان قرار گیرند.
تکنیک ماساژ برای این نوع درمان نیز به توانایی در تشخیص موقعیت بافت‌ها بوسیله لمس، برگزیدن حرکات صحیح ماساژ با هدف معین و دقت کافی و تطبیق آنها با موضع مورد درمان مرتبط می‌باشد. منل معتقد است که فیزیوتراپیست باید دلیلی برای هر کدام از حرکات ماساژ که مورد استفاده قرار میدهد؛ داشته باشد.
روش ماساژ عمومی:
یک ماساژ عمومی خوب و مؤثر بیمار را به حالت احساس سستی ملایم و نیاز به استراحت بلافاصله بعد از ماساژ می‌برد که نشانه موفقیت‌آمیز بودن درمان می‌باشد. به همین دلیل پس از درمان در صورت امکان بیمار باید به مدت یک الی دو ساعت استراحت نماید.
در صورتی که بیمار پس از استراحت احساس شادابی نکند نشان دهنده کاربرد طولانی و یا درمان غلط می‌باشد. اصولاً زمان درمان باید حدود چهل و پنج دقیقه الی یک ساعت باشد.
در ماساژ عمومی تراپیست ابتدا سمت راست بیمار می‌ایستد و ران، ساق و پای راست را ماساژ میدهد.
جهت اثر آرام بخشی در ماساژ عمومی باید حرکات به دنبال هم داده شود و هنگام تغییر حرکت دست به آرامی تغییر وضعیت داده و ریتم و فشار آن در نظر گرفته شود. استفاده از ماساژ سوئدی اصولاً این هدف را فراهم می‌آورد. تا حد امکان باید از جابجایی بیش از حد بیمار پرهیز کرد.
گواه و شاهد علمی در مورد کارکردهای ماساژدرمانی
از روزی که طب سوزنی به دنیای غرب معرفی شد، پزشکان علاقمند در صدد برآمدند تا دلیل علمی محرک‌هایی را که در نقاط معینی از بدن باعث توقف درد می‌شوند و به شفای بیمار کمک می‌کنند، بشناسند.
تحقیقات جدید در فرانسه، انگلستان، اسکاتلند، کانادا، ایالات متحده و سایر کشورهای غربی، کشفیات نوینی را در مورد ماساژدرمانی نشان میدهد.
دکتر راجر دالت از متخصصان بیمارستان بویون پاریس، در کتاب خود اشاره می‌کند که چگونه با فشار ساده انگشت، آرامش برقرار می‌شود و درد تسکین می‌یابد. جریان خون بهتر انجام می‌گیرد و حرکات تنفسی، به ویژه در بیمارانی که آسم و مشکل ضربان قلب دارند، بهبود می‌یابد و پس از بکار بردن این روش، بهبودی چشمگیری در وضع آنها دیده می‌شود.
دکتر دالت شرح میدهد که وقتی حرکات دودی شکم و روده تند می‌شود و به صورت دردناکی در‌می‌آید،به کمک سوزن‌های مخصوص طب سوزنی که به قسمت جلو شکم زده می‌شود،بیماری به طور شگفت‌آوری بهبود می‌یابد
رفلکسولوژى
رفلکسولوژی یک متد درمانی نرم و غیر تهاجمی است که باعث پیشگیری از تهاجم بیماریها می شود و دفاع بدن را برای مقابله با بیماریها بالا می برد
روشهای ماساژ سوئدی:
ماساژ سوئدی شمامل دو روش عمومی و موضعی است. هرگاه ماساژ برای کل بدن بکار رود ماساژ عمومی و زمانی که برای قسمت بخصوصی از بدن بکار ببرند ماساژ موضعی نامیده می‌شود.
ماساژ نمی‌تواند عملکرد عضله را حفظ کند و جایگزین تمرین درمانی گردد؛ به هر حال از آنجائیکه باعث افزایش جریان خون و لنف می‌گردد؛ انتظار می‌رود اثراتی مانند تمرین داشته باشد؛بنابراین زمانی که فعالیت‌های طبیعی امکانپذیر نباشند و با وجود صدمه بافت کاربرد ماساژ ضرری نداشته باشد، ماساژ عمومی مفید می‌باشد.
برای افرادی که مدت طولانی بستری بوده‌اند ماساژ روزانه کل بدن سبب آرامش و راحتی بیمار می‌گردد. برای افراد سالمند ماساژ عمومی می‌تواند فعالیت عضلانی را بهتر کند؛ اما جایگزین برنامه ورزشی نمی‌گردد. ماساژ عمومی اندام‌های تحتانی سبب افزایش جریان خون در آنها که به نوبه خود در بهبود جریان عمومی خون مؤثر می‌باشد.
اثرات روان‌شناختی ماساژ:
اغلب مردم با اثرات آرام بخشی ماساژ ملایم آشنایی دارند، حتی مواقعی که هیچگونه بیماری و یا ناتوانی جسمی وجود نداشته باشد.
معطوف شدن توجه تراپیست بر بیمار و توأم شدن آن با احساس دلپذیر فیزیکی ناشی از ماساژ، یک نوع رابطه نزدیک و صمیمی را بین بیمار و تراپیست بوجود می‌آورد که باعث گشوده شدن مسائل مختلف بیمار از جمله ناراحتی‌ها و مشکلات وی با تراپیست مربوطه می‌باشد.
تراپیست در این میان شنونده‌ای است که در مقابل تمام این مسائل و مشکلات نقش یک محرم راز را ایفا می‌کند. البته تراپیست سعی دارد تا به بیمار بفهماند که او نباید در این رابطه زیاد به وی وابستگی پیدا کند و بیمار را تشویق می‌کند تا مسائلی که پزشک وی باید مطلع باشد؛ با او در میان بگذارد. به وسیله ماساژ اثرات روانی منفی نیز می‌تواند ایجاد شود. از لحاظ روانی مدت زمانی که برای درمان بیمار از طریق ماساژ لازم است ممکن است این طور در ذهن بیمار اثر کند که بیماری او بسیار جدی و لاعلاج است. منل در این مورد اخطار میدهد"که یک مسئله و یا ناتوانی را خیلی ساده‌تر می‌تواند در مغز بیمار رشد داد تا اینکه بتوان آن مشکل و ناتوانی را از جسم و فکر او خارج ساخت" باید به بیمار اطمینان کافی داده شود تا بتوان آن مشکل و ناتوانی را از جسم و فکر او خارج ساخت " باید به بیمار اطمینان کافی داده شود تا بتوان هرگونه سوء‌تفاهم را از ذهن او خارج ساخت.
اثرات ماساژ اغلب موقتی است و در این میان درمانگر منتظر پیشرفت در بهبود حال بیمار با استفاده از درمان‌های خاص می‌باشد. اینکه بیمار بداند برایش کاری انجام شده است؛ علیرغم شدت بیماری، این خود باعث کاهش درجه نگرانی و افسردگی وی می‌شود. بنابر این ماساژ هر قسمت از بدن می‌تواند به آرامش کل بدن و ایجاد انرژی مجدد در فرد جهت رویارویی با حوادث شود.
ماساژ موجب کاهش اضطراب و رهایی از استرس می‌شود. درمان‌گران معتقدند: ماساژ باعث بهبود اختلالات خواب و درد (در مواردی که با اضطراب تشدید می‌شوند) می‌گردد. کاهش اضطراب منجر به ارتباط بهتر می‌شود. بنابراین ماساژ می‌تواند در درمان افراد دچار اختلالات ارتباطی و نیز در کودکان جهت بهبود ارتباط به کار گرفته شود.
اثر ماساژ بر روی احشاء:
به دلیل اینکه اطلاعات ما در زمینه اثرات ماساژ بر روی احشاء شکمی کاملاً محدود می‌باشد تا زمانی که دلایل کافی برای تأثیرات آن در این زمینه به دست نیاید؛ غیر عاقلانه به نظر می‌رسد که فیزیوتراپیست‌ها هرگونه ماساژ را بر روی شکم به کار گیرند. به جز ماساژی که بر روی عضلات دیواره شکمی تأثیر می‌گذارد و احتمالاً تأثیر مستقیمی در جریان خون داشته و از طریق ایجاد رفلکس در برابر اعمال فشار فعالیت‌های تحریکی را درعضلات غیر ارادی روده‌ها ایجاد می‌کند.
تکنیکهای بخصوصی برای ماساژ اعضاء خاص بدن لازم است و آنها می‌بایست فقط توسط پزشکان و یا فیزیوتراپیست‌ها که تعلیمات ویژه‌‌ای در این روشها دارند؛ انجام پذیرند.
به طور کلی هر نوع ماساژ بر روی روده‌ها تقریباً موجب بروز عکس‌العمل‌های مکانیکی خواهد شد.این تحریکات می تواند باعث افزایش حرکات دودی و بنابراین به جلو راندن عمل تخلیه محتویات روده شوند. منل ذکر کرده است که: بعضی از قسمت‌های روده بزرگ نسبتی کاملاً ثابت با دیواره شکمی دارند در نتیجه جهت عبور محتویات روده را در دئو دنوم، کولون صعودی و نزولی و کولون ایلیاک می توان دنبال کرد.
اثر ماساژ بر روی استخوان:
ماساژ به طور وسیعی در درمان شکستگی‌ها به کار برده می‌شود. همچنین در کمک به بهبودی شکستگی‌هایی که صدمات بافت‌های نرم را نیز به همراه دارد بسیار موثر می‌باشد.
البته نقش ماساژ در جوش خوردن شکستگی هنوز به اثبات نرسیده است. عقیده کمیته جراحان شکستگی کالج‌های آمریکا این است که: سرعت رشد بافت‌ها به جریان مؤثر خون در قسمت صدمه دیده ارتباط دارد بنابراین از همان ابتدا می‌بایست در کمک به افزایش جریان خون از هر روشی کمک گرفته شود.
«مک» اظهار می‌دارد که: در امتداد عروق خونی در قسمت‌هایی که شکستگی وجود دارد کال تشکسل می‌گردد؛ بنابراین هرگونه کمک در جهت بهبود جریان خون بدون ایجاد حرکات در قطعات شکسته می‌تواند در ذخیره‌سازی و تشکیل کال کمک کند.کات برتسون نشان داد که ماساژ موضعی در شکستگی‌های استخوانهای دراز باعث افزایش در نگهداری نیتروژن، سولفور و فسفوفروس که برای ترمیم بافت لازم است؛ می‌گردد.
اثر ماساژ بر روی پوست:
صاحبنظران معتقدند که: ماساژ با تأثیر بر روی لایه‌های پوست فعال شدن غدد چربی و عرق را درپی دارد.بهبود جریان خون به طور مستقیم عملکرد این غدد را بهتر می‌نماید. طبق گفته «رسنتال» انجام ماساژ درجه حرارت پوست را 2 تا 13 درجه سانتی‌گراد بالا می‌برد. افزایش درجه حرارت پوست ممکن است به علت اثرات مکانیکی مستقیم و عمل غیر مستقیم باشد.
ماساژ باعث ازدیاد عرق و کاهش مقاومت پوست در مقابل جریان گالوانیک خواهد شد؛ همچنین رنگ ظاهری پوست طبیعی گشته و چنانچه بافت اسکار وجود داشته باشد؛ حرکات فریکشن و کشش برای نرم کردن بافت‌های بهم چسبیده و اسکار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
«بودین» پیشنهاد کرده است که: از ماساژ برای به دست آوردن زیبایی، شادابی و طراوت پوست میتوان بهره گرفت.
اثر ماساژ بر روی متابولیسم:
۱-میزان ترشح ادرار افزایش می‌یابد که این پدیده بخصوص بعد از ماساژ شکمی شایع‌تر است.
2-در PH خون تغییری به وجود نمی‌آورد.
3-افزایش در نسبت دفع نیتروژن، فسفر‌های غیر ارگانیک و کلرید سدیم به وجود می‌آید.
4-ماساژ با تأثیر در افزایش جریان خون مراحل مختلف متابولیسم را تحت تأثیر قرار خواهد داد. افزایش جریان خون می‌تواند باعث دفع سموم از بدن، کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون، رفع تنش عضلانی،کاهش درد ناشی از ایسکمی و افزایش انعطاف‌پذیری عضلات گردد.
اثر ماساژ بر روی ریه‌ها:
در مطالعاتی که به عمل آمده، مشخص شد که متخصصین از اثرات کاربرد این نوع ماساژ‌ها در درمان بیماریهایی از قبیل: آمفیزم، برونشیت مزمن، آسم، آتلکتازی و پنومونی اصرار دارند.
اثرات ماساژ بر روی خون:
میشل بیان کرده است: در هنگام سلامتی همچنین در بیماریهایی که فرد دچار کم‌خونی می‌شود تعداد سلول‌های قرمز بر اثر ماساژ افزایش می‌یابد.
در کم‌خونی‌ها بیشترین افزایش در تعداد گلبول‌های قرمز یک ساعت پس از انجام ماساژ به وجود می‌آید.
پمبرتون اظهار داشت که: بی‌تردید ماساژ هموگلوبین و گلبول‌های قرمز را در جریان خون افزایش می دهد و ظرفیت اکسیژن موجود در خون را قطعاً تا حد معینی زیاد می‌کند.
اثر ماساژ بر روی درد:
تحقیقات و تئوریهای اخیر در مورد درد و مکانیزم ایجاد، انتقال و درک آن نشان دهنده تأثیر ماساژ در جهت کنترل درد از طریق آزاد شدن اندروفین و کنترل دریچه‌ای درد می‌باشد.
نتایج متعددی که از مطالعه اثرات ماساژ به دست آمده نشان میدهد که تکنیکهای ماساژ در درمان سیکل درد دائمی، که در آن تحریک زیان‌آور سبب به انقباض رفتن رفلکسی عضله و اختلال در جریان خون موضعی می‌شود؛ بسیار موثر می‌باشد.
به دنبال ایسکمی و اختلال جریان خون، درد و بی‌حرکتی شدیدتر شده و سیکل معیوب آن تکرار می‌شود.
ماساژ به طور مؤثر باعث تسکین درد از طریق آرام سازی عضلات، افزایش جریان خون و دفع مواد زائد ناشی از متابولیسم می‌شود.
اضطراب و استرس درد ثانویه ناشی از انقباض عضله را افزایش میدهد؛ با ماساژ از طریق آرام سازی و حس مطلوبی که از آن به دست می‌آید میتوان درد را کاهش داد.
بنابراین کنترل درد از تأثیرات مکانیکی فیزیولوژیکی و روانی ماساژ می‌باشد.
نرم کردن بافت اسکار:
اسکار زیر پوستی را میتوان توسط فریکشن مداوم با دقت نرم کرد. اسکارهای عمقی با ماساژ نمی‌تواند برطرف شود. ماساژ مانع تشکیل بافت اسکار از طریق جلوگیری از رکود ادم و تشکیل بافت فیبروز می‌شود.
کشش:
یکی دیگر از اثرات مکانیکی ماساژ کشش بافت‌های سطحی است. زمانیکه تمرینات پاسیو که نوعی از کشش است به همراه ماساژ داده شود اجازه کشش بیشتر عضلاتی که کوتاه شده‌اند؛ فراهم می‌گردد. در مواردیکه نسج فیبروز در منطقه زیر جلدی و طبقات سطحی عضلات به وجود آمده باشد؛ به وسیله ماساژ میتوان کشش مکانیکی و عمل شکستن الیاف فیبروزه را به طور مؤثر انجان دهد.
خلاصه اثرات ماساژ بر روی عضلات:
۱-ماساژ مستقیماً قدرت عضلات را بالا نمی‌برد؛ اگر چه نهایتاً باعث درمان عضلاتی که در آنها بر اثر تمرینات بیش از اندازه خستگی به وجود آمده است می‌گردد؛ بنابراین از نقطه نظر تئوری استفاده از ماساژ امکان انجام فعالیت بیشتری را برای عضلات فراهم ساخته، در نتیجه قدرت و تحمل آنها را به طور غیر مستقیم افزایش میدهد که این خود عامل مهمی در درمان است.
منطقی به نظر می‌رسد که عضلات در فواصل تمرینات ماساژ داده شوند، بخصوص زمانیکه انجام تمرینات برای افزایش قدرت و تحمل عضلات باشند.
2-نمی‌توان گفت که ماساژ تون عضلات را افزایش خواهد داد.
3-ممکن است ماساژ بتواند میزان بافت فیبروزه‌ای را که در عضلات بی‌تحرک و صدمه دیده و یا بدون عصب به وجود می‌آید کم کند.
4-ماساژ از آنتروفی عضلات بدون عصب جلوگیری نخواهد کرد.
اثر ماساژ بر روی عضلات اسکلتی:
عضلات از طریق انقباض و انبساط متناوب به عنوان یک پمپ در به جلو راندن خون به طرف قلب کمک می‌کنند.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
